Koreografi/iStock/Getty Images Plus
Drejtuesit në arsimin e lartë duhet të ndërmarrin veprime vendimtare për të parandaluar që inteligjenca artificiale (AI) të përkeqësojë më tej pabarazinë.
Njohuria e inteligjencës artificiale tashmë është bërë një kualifikim për pjesëmarrësit në të gjithë fuqinë punëtore të Amerikës. Në një studim të kohëve të fundit nga Amazon Web Services, një 73 përqind e punëdhënësve raportojnë se kanë prioritet punësimin e talenteve me aftësi të AI. Këta punëdhënës janë të gatshëm t’u paguajnë kandidatëve me ekspertizë AI paga dukshëm më të larta – në disa raste pothuajse 50 për qind më shumë. Prandaj, pajisja e studentëve për sukses në karrierë dhe lëvizshmëri sociale kërkon një qasje të menjëhershme, holistike dhe kolektive për ndërtimin e shkrim-leximit të AI. Për ta bërë këtë, së pari duhet të fillojmë me aksesin, ndërkohë që shqyrtojmë me kujdes si politikat ashtu edhe pedagogjinë.
Ekziston një pabarazi e dukshme midis perceptimeve të studentëve dhe hapjes ndaj teknologjisë dhe mjeteve të AI. Një sondazh i vjeshtës 2023 nga Universiteti Shtetëror i San Diegos kapi përshtypjet nga afro 8000 studentë aktualë të kolegjit, duke zbuluar se më shumë se 71 për qind pajtohen që AI do të bëhet një pjesë thelbësore e shumicës së profesioneve. Megjithatë, rezultatet e sondazhit treguan gjithashtu se studentët që kishin më shumë akses në teknologji – ata që zotëronin më shumë pajisje inteligjente – kishin më shumë gjasa ta shihnin AI pozitivisht dhe më pak të ngjarë t’i shihnin mjetet e AI-së frikësuese ose komplekse. Duke përforcuar pikën, kur të dhënat nga sondazhi i SDSU u ndanë për të krahasuar studentët e universitetit që jetojnë në një zonë urbane të populluar krahasuar me ata që jetojnë në qarkun më të sfiduar ekonomikisht të Kalifornisë, studentët nga komuniteti i fundit raportojnë përdorim shumë më të ulët të mjeteve të AI, rehati shumë më të ulët me ose të kuptuarit e këtyre mjeteve, dhe ndikim shumë më pak pozitiv nga ato mjete në përvojën e tyre arsimore.
Studentët e brezit të parë, me të ardhura të ulëta dhe të pakicave të nënpërfaqësuara tashmë janë prapa dhe hyjnë në arsimin e lartë me një ndarje dixhitale tashmë. Kjo është ilustruar më tej nga kërkimet e fundit nga Instituti i Politikave Publike të Kalifornisë mbi aksesin e ndryshëm në pajisjet dixhitale dhe internetin për studentët K-12 në sistemin më të madh shtetëror të shkollave publike të vendit. E thënë thjesht, studentët që janë tashmë në një disavantazh arsimor dhe dixhital për shkak të të ardhurave familjare dhe kufizimeve të gjeneratës së parë, po bëhen edhe më shumë çdo ditë pasi bashkëmoshatarët e tyre përqafojnë AI me ritme të larta si një mjet produktiviteti – dhe nuk e bëjnë.
Përzierja e mëtejshme e kërcënimit të aksesit dhe perceptimeve divergjente të teknologjisë së AI është një prirje në rritje drejt komodifikimit të mjeteve të AI. Ndërsa disa mjete do të mbeten falas, duket se mjetet më të fuqishme dhe moderne do të kenë gjithnjë e më shumë kosto. Organizata jofitimprurëse me bazë në Mbretërinë e Bashkuar, Jisc, raportoi kohët e fundit se aksesi në një grup të plotë të mjeteve gjeneruese më të njohura të AI dhe shtojcave arsimore të disponueshme aktualisht mund të kushtojë rreth 1,000 £ (rreth 1,275 dollarë) në vit. Për shumë studentë që tashmë akumulojnë borxhin e studentëve dhe menaxhojnë koston në rritje të jetesës, të paguajnë më shumë se 100 dollarë në muaj për mjetet konkurruese të AI thjesht nuk është e zbatueshme.
Dhe së fundi, megjithë integrimin në rritje të AI në lëndët, sondazhi i fundit i SDSU ishte një nga të shumtët që theksoi se vetëm një pjesë e studentëve raportojnë inkurajim nga profesorët ose qëndrueshmëri në politikat për përdorimin e burimeve të AI.
Shkurtimisht, ndërsa nevoja dhe vlera e aftësive të AI vazhdon të rritet, ka segmente të cenueshme të komuniteteve tona që ose ndihen negativisht për të, ose nuk mund ta përballojnë atë ose nuk kanë drejtim të qartë për përdorimin e saj të pranueshëm dhe etik, dhe për këtë arsye janë të frikësuar. përdorimi i tyre i AI mund t’u kushtojë atyre arsimimin ose karrierën e tyre. Ekziston një nevojë kritike për të trajtuar çështjet e aksesit, të të kuptuarit dhe të perceptimit midis popullatave tona me nevoja më të larta për të parandaluar që AI të zgjerojë ndarjen tashmë të përhapur dixhitale.
Universitetet – dhe veçanërisht universitetet publike që u krijuan për t’i shërbyer komuniteteve të tyre – janë në një pozicion të fuqishëm për të përmbushur këtë përgjegjësi sociale. Ato janë të pozicionuara në mënyrë unike dhe të afta të sigurojnë që ndërsa AI drejton inovacionin dhe përparimin, ajo nuk nxit njëkohësisht pabarazinë. Për këtë qëllim, ka katër veprime kyçe që institucionet e arsimit të lartë mund dhe duhet ta marrin menjëherë për të barazuar fushën e lojës, për të mbrojtur barazinë dhe për të nxitur mundësitë.
Së pari, kolegjet dhe universitetet duhet krijojnë partneritete për përballueshmërinë dhe aksesin e AI. Një institucion individual ka pak fuqi ose levë në kryerjen e biznesit me gjigantët e teknologjisë që udhëheqin tarifën e AI. Megjithatë, krijimi i partneriteteve dhe bashkëpunimeve ndërmjet institucioneve të arsimit të lartë do të mundësojë negocimin kolektiv të modeleve të çmimeve të drejta me shitësit e AI që i japin përparësi aksesit për studentët. Zbritjet e ofruara për institucionet arsimore duhet të jenë të konsiderueshme, duke reflektuar imperativin e përballueshmërisë për të gjithë. Për këtë qëllim, SDSU ka nisur Aleancën Equitable AI (EAIA) dhe po diskuton në mënyrë aktive këtë temë të rëndësishme me universitetet në të gjithë shtetin dhe vendin.
Së dyti, drejtuesit e arsimit të lartë duhet përqafojnë diskutimet dhe vendimmarrjen e drejtuar nga të dhënat për të informuar politikat dhe praktikat rreth AI në arsim. Ndërsa AI evoluon, duke shtuar aftësi gjithnjë e më komplekse rreth tekstit gjenerues, video, tingull, media krijuese dhe më shumë, kështu do të jenë edhe pritjet dhe përdorimi i studentëve. Më tej, universitetet duhet të mbledhin dhe grumbullojnë të dhëna aktuale dhe gjatësore për ndryshimin e perceptimeve dhe përdorimit për të krijuar kuptime të thella dhe përfaqësuese të disponueshmërisë kombëtare dhe përdorimit të AI dhe ndikimin e saj në mësimin dhe punësimin e studentëve.
Së treti, duke pranuar mospërputhjen midis perceptimeve të studentëve dhe fakultetit dhe politikave jokonsistente për përdorimin e mjeteve të AI në akademikë, universitetet duhet ofrojnë trajnime për përdorimin e pranueshëm dhe të përgjegjshëm e teknologjisë së AI, duke përfshirë njohjen e paragjykimeve dhe nevojës për të mbajtur një njeri në lak. Trajnimi bazë falas për studentët, pedagogët dhe stafin do të sigurojë një navigim më të qetë në peizazhin e ri dixhital. Programet e certifikimit për secilin prej këtyre audiencave mund të prezantohen dhe inkurajohen si një rrugë për ata që kërkojnë ekspertizë më të thelluar.
Dhe së fundi, udhëheqësit institucionalë duhet t’i japin përparësi zhvillimi i strategjive gjithëpërfshirëse të AI. Inputet për këto strategji duhet të vijnë nga palë të interesuara heterogjene në të gjitha nivelet e organizatës – duke përfshirë studentët. Së bashku me vendosjen e udhërrëfyesve dhe piketa për miratimin e teknologjisë së AI në klasë, këto ekipe duhet të kenë përparësi barazinë, përballueshmërinë dhe përdorimin e përgjegjshëm si shtyllat kryesore të punës së tyre. Nëse universiteti juaj nuk po zhvillon tashmë udhëzime të përdorimit të përgjegjshëm për AI, atëherë ai po zgjedh të mbyllë një sy në vend të kësaj.
Tani është koha për të vepruar. Ndërsa AI vazhdon të riformësojë peizazhin arsimor, ne duhet t’i japim përparësi përballueshmërisë, barazisë dhe përdorimit të përgjegjshëm, në mënyrë që të gjithë studentët të kenë mundësinë të lulëzojnë në një botë gjithnjë e më të drejtuar nga AI. I bëjmë një ftesë dhe sfidë kolegëve tanë drejtues të arsimit të lartë për t’u bashkuar në këtë përpjekje kritike. Le të shfrytëzojmë këtë moment për të përqafuar potencialin e madh të AI, ndërsa hapim rrugën për një të ardhme më gjithëpërfshirëse për të gjithë studentët.